1980-е. Vincent jest kłótliwym, ale utalentowanym lalkarzem, nie tylko biegłym w prowadzeniu swoich postaci w programie dla dzieci, ale także zabawnym wcielaniem się w każdego, kogo spotyka. Uwielbia swoją pracę tak bardzo, że czasami nie wychodzi ze swoich obrazów nawet w domu. Nie podoba się to zarówno jego nerwowej żonie Cassie, z którą Vincent przechodzi prawdziwy kryzys rodzinny, jak i 9-letniemu Edgarowi, który ma dość słuchania kłótni rodziców. Pewnego ranka, po kolejnej kłótni mamy i taty, chłopiec sam wychodzi do szkoły i znika. Podczas gdy śledztwo szuka wskazówek w pustce, Vincent, cierpiący z powodu poczucia winy, zauważa, że zaczął widzieć Erica, bajkową bestię wymyśloną przez jego syna, z którą rozmawia, jakby był bardzo prawdziwym stworzeniem.
W gruncie rzeczy “Eric” to prawdziwy benefis Benedicta Cumberbatcha, słynnego aktora głosowego, który oddał ten talent w służbę dramaturgii: sposób, w jaki manipuluje intonacją, portretuje głosy innych ludzi i, oczywiście, przemawia w imieniu marionetkowego potwora, jest ważną częścią fabuły. Rzecz w tym, że jako detektyw “Eric” jest dość słaby – można nawet być nieco rozczarowanym finałem. Nie należy jednak patrzeć na niego pod tym kątem. To serial o tym, jak to jest oszaleć w obliczu własnej bezsilności.
